اگر در طولانی مدت سندروم صفحه سفید را تجربه نکرده باشید احتمالا حداقل یکی دوبار آن را از نزدیک حس کرده‌اید. قرار است درباره «تاثیر منفی خرید فالور فیک در اینستاگرام» بنویسد، کاغذ سفید را بر می‌دارید، در ذهن‌تان مراسمی برپاست، جمله‌های مختلف سر و صدا می‌کنند که با من شروع کن، مفهوم درست را دقیق‌تر می‌توانم منتقل کنم، کلمه دیگری از راه می‌رسد و مخالفت می‌کند، تصمیم‌تان عوض میشود، تا قلم به کاغذ یا دست به کیبورد می‌رسد ندایی می‌شنوید که همه اینها را قبلا گفته‌اند، چه حرف جدیدی برای گفتن داری؟ ناگهان این سروصدای زیاد به سکوتی عجیب تبدیل میشود، خبری از جمله‌ها و کلمات نیست، کسی برای شروع داوطلب نمی‌شود. به خودتان می‌آیید و می‌بینید یک ساعتی گذشته و صفحه همچنان سفید است. حس آشنایی نیست؟ معمولا در این زمان‌ها اگر پشت لپ‌تاپ نشسته باشیم صفحه جدیدی باز کرده و مشغول چک کردن ایمیل‌ها یا سر زدن به سایت‌های مختلف می‌شویم.
صفحه سفید ترسناک‌تر از چیزی است که به‌نظر می‌رسد، منظورمان از صفحه سفید کاغذ یا صفحه ایست که نوشته‌ای بر روی آن نیست و قرار است ما آنرا با کلمات پر کنیم، ممکن است این صفحه صورتی یا سرمه‌ای یا همان سفید باشد، پس منظورمان از صفحه سفید همان Blank Page است، به حسی که درباره آن صحبت کردیم و حس‌های مشابهی که باعث می‌شوند صفحه سفید همچنان صفحه سفید باقی بماند «سندروم صفحه سفید» یا «Blank Page Syndrome» می‌گویند.
در این مطلب درباره علائم سندروم صفحه سفید صحبت کرده و دلایل ظاهر شدن آن را بررسی می‌کنیم تا به تدریج بتوانیم از آن عبور کرده و راحت‌تر بنویسیم.
سندروم صفحه سفید دقیقا چیست؟
سندروم صفحه سفید یک احساس طاقت‌فرسا است که به دلیل کمبود ایده‌‌ها و الهامات در برابر صفحه سفید (خالی) ظاهر شده و باعث میشود شخص شروع نکرده و چیزی ننویسد.
علائم
گفت‌وگوی درونی منفی: گاهی به شکل سرزنش ظاهر میشود و گاهی به شکل وعده آینده. شاید من برای این کار ساخته نشدم، نوشتن از اول برای من سخت بود، چرا قبول کردم، سریع‌تر بنویسم تمام شود، یک صفحه نوشتن نباید چند ساعت وقتم را بگیرد و…
فرار از نوشتن: به‌دنبال شخصی می‌گردیم که این کار را به او سپرده و از نوشتن خلاص شویم.
خیره به صفحه سفید: احساس می‌کنیم حرف‌های زیادی داریم اما نمی‌دانیم چطور شروع کنیم، در این حالت معمولا مدت طولانی به صفحه خیره می‌مانیم و منتظر جمله یا ساختار مناسبی برای شروع هستیم.
نوشتن و خط زدن: احتمالا این مورد را هم بارها تجربه کرده‌اید. می‌نویسیم و خط می‌زنیم، چند جمله را تایپ کرده و سریع پاک می‌کنیم، دوباره می‌نویسیم و این چرخه همچنان ادامه دارد.
عقب‌انداختن نوشتن: وقتی کاغذ سفید را می‌بینیم احساس می‌کنیم عصری اوضاع بهتر میشود، صفحه را می‌بندیم و تصمیم می‌گیریم زمان دیگری شروع کنیم، عصر صفحه را باز کرده و چند دقیقه بعد اینستاگرام را بالا و پایین می‌کنیم، به هر دلیل و بهانه‌ای می‌خواهیم نوشتن را عقب انداخته و در زمان دیگری شروع کنیم.
معمولا سندروم صفحه سفید هرازچندگاهی به سراغ‌مان می‌آید و احساسی همیشگی نیست، ببینیم چرا گاهی راحت‌تر می‌نویسیم و گاهی نوشتن عذاب‌آور میشود.
[ihc-hide-content ihc_mb_type=”show” ihc_mb_who=”3,4,5″ ihc_mb_template=”3″ ]
چرا گرفتار سندروم صفحه سفید یا Blank Page Syndrome می‌شویم؟
اطلاعات کم: برای نوشتن به مواد اولیه نیاز داریم، مخصوصا زمانی که قرار است درباره موضوعی غیر از احساس خودمان بنویسم. در واقع وقتی موضوع شخصی است، خودمان منبع اطلاعات هستیم، پس فکر می‌کنیم و از آنچه دل تنگ‌مان می‌خواهد می‌نویسیم، موضوع زمانی سخت میشود که قرار است درباره یک مجموعه یا محصول یا سایر موضوعاتی بنویسیم که نیاز به اطلاعات دارد. در این حالت اگر اطلاعات کافی نداشته باشیم گرفتار سندروم صفحه سفید می‌شویم.
محیط نامناسب: ممکن است به‌خاطر سروصدای زیاد یا سکوت عجیب نوشتن برایمان سخت‌تر شود، این موضوع فقط محدود به صدا نیست، ممکن است سرما و گرما و شرایط دیگر باعث شود گرفتار سندرم صفحه سفید شویم.
انزوا: وقتی با کسی ارتباط نداریم و ساعت‌های مختلف در تنهایی نشسته‌ایم می‌تواند دلیلی برای سندروم صفحه سفید باشد، معمولا در تعامل با افراد مختلف ذهن فعال‌تر عمل کرده و بهتر می‌توانیم آنچه که می‌خواهیم بنویسیم را به‌یاد آوریم.
علاقه کم: وقتی قرار است درباره موضوعی بنویسیم که علاقه‌ای به آن نداریم، شروع سخت‌تری خواهیم داشت. برای شخصی که در طول سال هرازچندگاهی یکی دو صفحه‌ای می‌نویسد این موضوع آنقدر جدی نیست، اما برای نویسنده محتوایی که با کسب‌وکارهای مختلف کار می‌کند موضوعی است که در هفته بارها تکرار میشود.
استرس: وقتی زمان کافی برای نوشتن نداریم یا موضوع دیگری ذهنمان را مشغول کرده که نمی‌توانیم تمرکز کنیم ترس از صفحه سفید قدرت گرفته و به استرس قبلی اضافه میشود.
انرژی کم: برای اینکه بتوانیم درباره موضوعی مشخص بنویسیم، باید بتوانیم به‌خوبی درباره آن موضوع فکر کنیم. وقتی خسته‌ایم و انرژی کافی نداریم، معمولا ذهن نمی‌تواند موضوعات مختلف را به هم ربط داده و مثال‌ها و مصداق‌ها را به‌یاد آورد، همین موضوع باعث میشود نتوانیم شروع کنیم.
چه کنیم که از دست سندروم صفحه خالی خلاص شویم؟
اول از همه لازم است شناسایی کنیم که ما به چه دلیلی گرفتار این سندروم می‌شویم، بعد سعی کنیم آن دلیل را از بین ببریم. مثلا اگر حدس می‌زنیم ممکن است «انزوا» باعث شده است که شروع نکنیم، با یکی از دوستان‌مان تماس گرفته و چند دقیقه‌ای درباره موضوعات مختلف صحبت کنیم. اگر در شرکت یا کنار هم‌تیمی‌های خود هستیم می‌توانیم برای چند دقیقه درباره همان موضوع بحث کنیم. بعضی وقت‌ها این روش خیلی خوب جواب می‌دهد.
یک روایت واقعی
آرش قرار بود درباره «چالش‌های مصاحبه استخدامی» بنویسد، اطلاعات زیادی جمع‌آوری کرده بود اما احساس می‌کرد این اطلاعات در نهایت تبدیل به مطلبی میشود که مشابه آن در سایت‌های زیادی منتشر شده است. در زمان نهار بدون مقدمه پرسید: «بچه‌ها خاطره باحالی از مصاحبه استخدامی دارید؟» جمله‌ها و نکته‌هایی که در خاطره‌ها مطرح شد، خوراک‌های مناسبی برای شروع و عبور از چالش کاغذ سفید شد. آرش مطلب متفاوتی نوشت و اینطور شروع کرد. «جلسه مصاحبه، جلسه هم‌خوانی رزومه نیست …»
راهکارهای عمومی و کوتاه‌مدت
جمع‌آوری اطلاعات: بلافاصله شروع به جستجو در گوگل کنید، حتی اگر نسبت به موضوعی که می‌‌خواهید بنویسید تسلط بالایی دارید، جستجو و بررسی محتواهای مختلف می‌توانند ایده‌هایی برای شروع و ساختار متفاوت محتوا بدهند.
استراحت: گاهی تمرکز و خیره شدن به صفحه سفید، باعث میشود استرس بیشتری گرفته و نتوانیم شروع کنیم. در این زمان استراحت کنید، قدم بزنید و سعی کنید به موضوعات دیگر فکر کنید و دوباره برگردید.
محیط جدید: تغییر محیط یکی از راهکارهای جالب و متفاوت است، لازم نیست حتما محیطی خاص با شرایط ویژه باشد، اگر پشت میز نشسته‌اید، برای چند دقیقه زمین نشستن را امتحان کنید. شاید آشپزخانه هم گزینه بدی نباشد.
بررسی محتواهای متنوع هم راهکاری است که ما در کانتنت‌برگر از آن استفاده زیادی می‌کنیم، مثلا وقتی قرار است محتوای متنی درباره «یخچال‌های کلاسیک» بنویسیم، بعد از جمع‌آوری اطلاعات محتواهای ویدئویی زیادی را درباره یخچال‌های کلاسیک مرور می‌کنیم، این کار باعث میشود ایده‌های متنوعی در ذهن شکل گرفته و شروع کردن آسان‌تر از قبل شود. برای ما جواب داده است، شاید برای شما هم جواب دهد 😉
[/ihc-hide-content]