پنج بهانه اصلی مخاطب، سوژه اثربخش نویسی… 

وقتی از اثربخش‌نویسی صحبت می‌کنیم، لازم است اول تکلیفمان را با از چه چیزنویسی روشن کنیم و بعد به سراغ چگونه نویسی برویم. روش «پنج بهانه اصلی مخاطب» در واقع تاحدودی ذهن ما را به سمت سوژه‌یابی هدایت می‌کند. وقتی قرار است درباره بهانه‌های اصلی مخاطب فکر کنیم و ببینیم ما برای این بهانه‌ها چه محتواهایی می‌توانیم ارائه کنیم. در واقع این پنج بهانه، سوژه اثربخش نویسی محتوای ما می‌شود.

قبل از اینکه پنج بهانه را باهم بررسی کنید، به نظرتان چه چیزهایی را می‌توانیم به‌عنوان بهانه‌های مخاطب بنویسیم؟

یک) وقت ندارم
احتمالا اگر قرار باشد آخرین باری که از این عبارت استفاده کرده باشیم به‌یاد بیاوریم، لازم نیست زیاد فکر کنیم. شاید به همین‌ جای این مطلب هم نرسیده باشید چون وقت ندارید.
ما با این بهانه‌ها چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟ قرار است ببینیم چطور محتوای ما می‌تواند به این بهانه‌ها کمک کند، در واقع برای این بهانه‌ها که در ذهن ما و مخاطب ما قرار دارد، راهکاری ارائه دهد یا به‌صورت غیرمستقیم بر روی آن تمرکز کند و ما ناخودآکاه جذبش شویم.

چندمثال را با هم مرور کنیم تا موضوع شفاف شود:

بیشتر از این برای پیداکردن سوژه محتوا فکر نکنید.
وعده این را می‌دهد که خواندن این مطلب باعث می‌شود سریع‌تر به سوژه مناسب برسید.

هم خرید و هم گردش، وقتی فقط چندشب در استانبول هستید.
در سفر معمولا افراد نگرانی بیشتری نسبت به زمان دارند، مخصوصا وقتی مقصد جایی باشد که هم خریدکردنی باشد هم دیدنی. این عنوان وعده مطلبی را می‌دهد که قرار است راهکاری ارائه کنم تا هم به خریدت برسی و هم به گردشت.

کتابی که با روزی ۱۰ دقیقه در یکماه تمام می‌شود.
این پیام از دو پیام قبلی مستقیم‌تر است، وقتی روزی ۱۰ دقیقه وقت آزاد دارید، این مطلب وعده تمام کردن یک کتاب را به شما می‌دهد.

پس تمرکز این قسمت بر روی بهانه اول یا شاید بهانه اصلی یعنی «وقت ندارم» بود، با همین الگو به سراغ ۴ بهانه بعدی برویم.